Bloggnáhirðin að fara úr límingunum

Það er nú ekki annað hægt en að fara hreinlega í keng af hlátri þegar maður sér viðbrögð bloggheims við þessari frétt.  Náhirðin og aðdáendur DO vilja alls ekki semja jafnvel þó forsögu Icesave megi rekja til þess þegar átrúnaðargoðið gaf glæpamönnum Landsbankann.  Svo er rétt að benda þessu liði á að sjálfstæðisflokkurinn kom viðræðum um Icesave af stað haustið 2008 og var meira en til viðræðu um 7,3% vexti og byrja að borga eftir 3 ár!  Ekki heyrðist nú hátt í náhirðinni um það leiti en það hefur greinilega breyst.

Ég spurði í síðustu færslu hvort moggabloggið væri að breytast í samfélag hálfvita.  Þráinn Bertelsson kom þessu ágæta orði "inn" í útvarpsviðtali í morgun og ég stend við það að moggabloggið virðist vera að breytast í samfélag einhvernskonar garghænsna sem vilja einangra Ísland og sjá til þess að kreppan verði hér djúp og löng.  

Bretar vilja ræða málin áfram

Athugasemdir

[Hólmfríður Bjarnadóttir, 3.3.2010 kl. 00:19]

Ekki skal ég segja um greindarstig þeirra sem fylgja stjórnarandstöðunni að málum og leifi mér að vona að það sé í þokkalegu meðallagi. Skrif margra þeirr benda þó til þess að svo sé ekki og þar eru bornar á borð alls kyns rangfærslur og beinlínis farið með rangt mál í sumum tilfellum

Viðbrögð stjórnarandstöðunnar við þeirri staðreynd að mögulega sé að nást samningar í ICESAVE málinu eru með ólíkindum. Hennar aðalmarkmið er að knýja fram þessa atkvæðagreiðslu á laugardaginn og telja með því að einhverju sem hún kallar réttlætin náist fram.

Skemmdarverkin sem búið er að vinna í samfélaginu eru gríðarleg og verða trúlega aldrei metin til fjár.

[Óskar, 3.3.2010 kl. 00:23]

Nú eru að berast fréttir af því að stjórnarandstaðan hafi komið í veg fyrir það í kvöld að nýtt samningstilboð hafi verið sent til H/B í kvöld.  Það fer að jaðra við landráð hvernig þetta hyski þvælist fyrir öllum björgunaraðgerðum hér.  Þeirra EINA markmið er að fella stjórnina og svo verður kvittað undir hvaða samning sem er korteri eftir að hyskið kemst sjálft til valda.  Þetta lið er viðbjóður.  Jafnvel sjálfstæðisflokkurinn sem er skilgetinn forfaðir Icesave í alla ættliði kann ekki að skammast sín og þvælist bara fyrir.  Kúlulánahyski , vafningalið, og meiraðsegja markaðsstjórar Icesave situr á þingi fyrir þessi glæpasamtök.  Hvað á þjóðin að þurfa að þola mikið tjón af völdum þessa flokks?

[assa (IP-tala skráð) 3.3.2010 kl. 00:42]

Hólmfríður og Óskar. Viljið þið og ykkar afkomendur ekki bara taka þetta að ykkur, að borga bretum og hollendingum það sem ykkur finnst þið skulda þeim? Ég skulda þeim ekki neitt svo ég mun að sjálfsögðu segja nei á laugardag.

[Benedikt V. Warén, 3.3.2010 kl. 05:22]

Alvarlegustu skemmdarverkin sem er verið að fremja á landi og þjóð eru skemmdarverk ríkisstjórnarinnar undir forustu Samfylkingarinnar.  Meira að segja Sigmundur Ernir Rúnarsson er farið að blöskra og farinn að brýna sitt fólk úr ræðustól Alþingis.  Bragð er að er barnið finnur.

Það hentar hins vegar ekki þeim sem eru bundnir berrassaðir á flokksklafa Samfylkingarinnar að viðurkenna mistök flokksinns og þann fíflaskap sem allt ferli flokksins er nú í við stjórn landsins.  Flokksmenn eru uppteknir af því að kenna öllum öðrum stöðu landsins í dag, með samsæriskenningar á takteinunum um hvernig allir aðrir en þeir brugðust í fjármálahruninu. 

Með þessum orðum er ég ekki á neinn hátt að verja það sem miður fór, né þá sem stærstan þátt eiga í því hvernig komið er.  Ég tel samt rétt að samfylkingarfólk fari að horfa fram á veginn og sameinast öðrum í því að freista þess að bjarga því sem bjargað verður í þeirri erfiðu stöðu sem land og þjóð er í.  Það verður ekki gert með því að eyða orku og fjármum í að reyna að smokra sér inn í ESB, þvert á vilja meirihluta þjóðarinnar. 

Það sýnir sig einnig að fyrirheitnarlandið, ESB, er ekki eins ahugavert og einhverjum kann að hafa fundist fyrir nokkrum árum.  Bankahrunið má rekja að hluta til í gallaðs reglugerðafargans, sem þingmenn ESB eru nú á harðahlaupum að reyna að staga í og rummpa saman stærstu götin svo sagan endurtaki sig ekki niður um alla Evrópu.  Sambandið er farið að gliðna sundur og margir hafa spáð því, að það lifi ekki nema í tíu til fimmtán ár til viðbótar.  Evran stendur ekki traustum fótum sem stendur.  

Trúarbrögð geta oft verið til trafala og rétt er samfylkingarfólk að rifja það einnig upp, að eitt af frumskilyrðum við inngöngu í ESB, var að létta ríkisafskiptum af sem flestum þáttum í ríkisrekstri, m.a. að selja bankana.  Það tókst hins vegar mjög illa til hér, m.a. vegna andvaraleysis þeirra sem áttu að stýra því ferli fylgjast með að það gengi allt eðlilega fyrir sig. 

Það er ekki á neinn hallað í því máli með að nefna Björgvin G Sigurðsson.  Hann stóð fremstur meðal jafningja og fylgdist með hruninu af fremsta bekk.  Hann aðhafðist ekki nokkurn skapaðan hlut að, til að freista þess að lágmarka tjónið.  Hann átti að hafa bestu yfirsýnina þar sem hann, sem ráðherra, hafði alla þræði verkefnisins í gegnum skrifstofu sína.